PROJECT:
Emotional Dialogue, interactive textile
MATERIAL:
Textiles, animatronics
TECHNOLOGY:
Sensors triggering movement in the animatronics
EFFECT:
Interactive, textile surfaces, which manifest themselves through movement and noises and call upon the people to communicate with them.
An attempt to trigger human emotions.
Villareal graduated from Portsmouth Abbey School, an independent co-educational Catholic Benedictine prep school in Portsmouth, RI, in 1986. He received a BA in sculpture from Yale University in 1990 and a graduate degree from NYU Tisch School of the Arts, Interactive Telecommunications Program (ITP).
Villareal has permanent installations at the Museum of Modern Art in New York, the National Gallery of Art in Washington D.C., the Brooklyn Museum of Art, and the Albright-Knox Art Gallery in Buffalo, New York, as well as in the private collections of contemporary art collectors CJ Follini and Renee Ryan.
On March 5, 2013, Villareal debuted his largest piece to date, “The Bay Lights,” a public light installation consisting of 25,000 LEDs strung on the vertical cables of the San Francisco -Oakland Bay Bridge. The installation cost $8 million to install and will be activated nightly until 2015
Project: Mulitverse
Material: approximately 41,000 computer programmed LED nodes that run along an entire 200-foot-long space
Technology: Multiverse (2008), a site-specific LED sculpture by Leo Villareal, is on view in the Concourse walkway connecting the East and West Buildings of the National Gallery of Art. The sculpture, which includes approximately 41,000 LED (light-emitting diode) nodes controlled by custom-designed software, is Villareal’s largest and most ambitious work to date. Learn more about the artist’s programming method as well as his conceptual and technological inspiration in this studio interview.
He uses the programming skills that enable him to push LED technology far past familiar commercial applications.
James Nizam is a visual artist living in Vancouver. He completed a B.F.A. at the University of British Columbia in 2002. His work has been exhibited nationally and internationally; selected exhibitions include the Surrey Art Gallery, the Or Gallery, Gallery Jones, Gallery 44 (Toronto), Scalo Guye Gallery (Los Angeles), and Toronto Image Works.
Project: Trace Heavens
Materials: sunlight, small mirrors attatched to ball joints
Technology: no advanced technology is used, just the rules of science to calculate the direction of the light and directed to your own hand. The project is interesting aside all the technically based projects like ‘Squidsoup’s light experiences because on first glance they both seem artificially lit. In fact, this project by James Nizam is not artificial at all. It is a modern twist an ancient source.
Effect/ experience: Through sliced gaps and holes into a couple of rooms sunlight is allowed into the space in the middle of the day and by directing the sunlight through mirrors. This way a graphic light grid is formed which can be observed changing in intensity and the ability to redirect the rays.
The resulting “light sculptures” were then photographed using a large format camera. Nizam was able to bounce the light multiple times before it became too faint to capture, and for some of his pieces, he stacked multiple exposures for the shapes and patterns seen in them.
ABOUT
Diatom is a design studio that is exploring the possibilities that digital fabrication offers, to give the end user a role in the design process. By developing tools and experiences that produce this collaboration, they hope to create products that are enriched by the individual and supersede the capabilities of discrete design.
Domus consists of:
Greg Saul is a designer, programmer, maker who is interested in challenging the roles of the consumer and designer through his work.
From his experience as a designer and researcher Tiago Rorke is usually emersed in prototyping and physical computing, tools and details.
PROJECT
The SketchChair software allows anybody to take part in the process of designing and building their own chairs. The program lets users design chairs using a simple 2d drawing interface, automatically generating the structure of a chair and testing its stability. Users can simulate sitting on a chair with a customisable figure of themselves, in order to test and refine the chair to ensure it will comfortably support them.
The software automatically generates cutting profiles for the chairs, which can then be used to make physical SketchChairs. Using a cnc router, laser cutter or paper cutter, these parts can be cut from any suitable flat sheet material, and then easily assembled by hand.
Nooit meer zwoegen voor de komende jaren om te leren hoe een instrument te bespelen is. Vanaf nu kun je je gevoelens veranderen in een stuk van muziek. Pieter-Jan Pieters laat het gebeuren met geluid op intuïtie. De elektronische apparaten bevatten sensoren die intuïtieve bewegingen om te zetten in muziek. Als u de hoorn van u hand richting het apparaat beweegt, zal er een toon volgen en omhoog stijgen. Door met uw voet te tikken op de vloer en je vinger buigen word deze beweging vertaald in een ritme. “Veel mensen zijn in staat uit te drukken hoe een muziekstuk zou klinken voor hen, maar het nemen van die stap in de richting van componeren is het vaak te veel. En mijn instrumenten maken dit deel heel eenvoudig. Het enige wat je hoeft te doen is luisteren naar je gevoelens. “
ABOUT
Andreas Kowalewski was born in Berlin, Germany. Ever since he was a child he has been interested in making things and observing them. He started drawing at a early age and moved on to sculpture eventually. After finishing his cabinetmaker apprenticeship and an education in product design at the Carl Severing Academy, he studied at the Folkwang University of the Arts in Essen and graduated with a master’s degree in industrial design. He has worked for several design studios but currently holds the position of a creative design lead in Amsterdam.
PROJECT
One of the studio’s open design projects for Autoprogettazione 2.0 Domus was initiated by Andread Kowalewski and available for Open Design.
Analyzing the Havana environment a couple of students recognized that everyday every Cuban is dedicated to his favorite activity: waiting. Waiting to be served, waiting for the phone, waiting for the bus, waiting for the elevator, waiting for the browser window opening. “A stool could be a good Idea.” A very beautiful and simple adaptation of one of the Autoprogettazione 2.0 Domus’ design contest winners.
MATERIAL
Wood, rope.
TECHNOLOGY
Mainly craftsmanship and the use of Open Design
EFFECT
The use of Open Design enables the product to include an extra design element. The students simply added a string and some holes to transform a static stool into a portable one.
De Utah theepot is een 3D-model gemaakt in 1975 door Martin Newell die is uitgegroeid tot een standaardwerk object in de computer graphics gemeenschap. Het is een eenvoudige, ronde, deels holle wiskundig model van een gewone theepot. Het doel van Utanalog door Unfold is om de iconografische theepot terug te keren naar zijn wortels als een stuk van functionele schaal-ware terwijl het tonen van zijn status als een icoon van de digitale wereld.
De Utanalog maakte deel uit van de tentoonstelling Bits ‘n Pieces in New York. Het wordt samen met een animatie de historie van de Utah theepot.
De Utah theepot kan nu worden aangeschaft. Het is gemaakt van hoogwaardig wit porselein met een transparante beglazing alleen aan de binnenkant om de scherpe randen veelhoek te behouden. De productie werd gemaakt door Stockmansporcelain, een Belgische porseleinfabriek, bekend om fijne ontwerpen en zeer hoge kwaliteit.
Serviesgoed van twee verschillende ontwerpbureaus waarbij ambachtelijke productie en modern design gecombineerd worden.
Scholten & Baijings slaan hiermee de brug tussen de ontwerper, de ambachtsman en de fabrikant. Hun nauwe betrokkenheid bij het productieproces resulteert in vormgeving met een perfecte afwerking en een persoonlijk signatuur.
In de hedendaagse eetcultuur, ontmoeten we werelden van verschillen. Over de hele wereld eten mensen een kleine hap met kleine plastic vorken, vet friet in een bakje van rood en geel karton. Terwijl experimenten in de moleculaire gastronomie word geserveerd in speciaal ontworpen servies.
Het design Duo scholten en Baijings ontwerpen de Paper table, hun visie op de kunst van het tafelen. Gevouwen papier, voort gezet in keramiek. Porselein.
Het bedrijf ASB onder leiding van de oprichter en eigenaar Horst Babinsky heeft samen met het glas verwerkende bedrijf KINON Porz een project gerealiseerd waarin verwarrende lijnen en regels verleden tijd zijn.
Dit project zorgt er voor dat lijnen van verschillende sporten niet voor verwarring zorgen. Duidelijke verlichte lijnen bieden duidelijkheid, flexibiliteit en veiligheid.
De ondersteunende en robuuste aluminium onderbouw draagt de glazen vloer.
Het oppervlak wat bestaat uit panelen en veiligheidsglas is bedekt met een speciale ETS om te voorkomen dat je grip verlies tijdens het spelen.
De markering van de lijnen van kunnen elk moment gewijzigd worden van kleur en helderheid.
CROSSLAB//COLLAB 